Seksistowskie dywagacje.

Współczesne społeczeństwo, zaciera, a właściwie usilnie maskuje i to dość skutecznie,  biologicznie uwarunkowane, różnice między płciami. Problem w tym, że źle pojmowane równouprawnienie powoli zatraca charakter zdroworozsądkowej korekty z zastosowaniem inżynierii społecznej, na rzecz jakiegoś wypaczonego modelu społecznego, którego fundamentem jest niejasne pojęcie poprawności politycznej. Co raz częściej w imię tej poprawności, zaprzecza się istnieniu oczywistych różnic między kobietami i mężczyznami. Mimo, że nauka co rusz dostarcza nam nowych dowodów, na poparcie tezy, że płcie różnią się w wielu aspektach (włączając w to ten oczywisty), można odnieść wrażenie, że ogłaszanie ich na forum publicznym spotyka się ze zmasowaną krytyką. Pół biedy jeśli, udowodnione naukowo różnice umniejszają w jakimś aspekcie męskiej części populacji, ale jeśli dowody umniejszą płci pięknej, wtedy to gromy posypią się zewsząd. Tyle, że mimo krzyku feministek, jęku oburzonych polityków, z faktami nie da się dyskutować. I nie ważne komu i w jaki sposób nauka umniejsza zasług, musimy nauczyć się z tym żyć i kompensować własne braki bądź przez wzajemne uzupełnianie, bądź poprzez racjonalne wykorzystanie wiedzy o własnych słabościach. Unikanie tematu do niczego nie prowadzi, wręcz przeciwnie pogłębia wzajemne animozje. Zdaje się jednak, że obecnie dalej obowiązuje wylansowane jeszcze przez komunistów hasło "kobiety na traktory", tyle, że współcześni chcieliby koniecznie poszerzyć je o kolejny slogan "mężczyźni na porodówki".

Tak rozumiane równouprawnienie, to raczej odwet niż chęć bycia równym. Czasem ogarnia mnie bliżej nie określony lęk, przed rolą w jakiej chce mnie osadzić społeczeństwo, na przekór mojej naturze. Wydaje mi się, że nie jestem osamotniony w tym lęku i tak samo jak ja odczuwają go inni faceci jak i kobiety, które w tych źle skrojonych rolach też nie mogą odnaleźć swojej pierwotnej tożsamości seksualnej.

Zaznaczyć chcę zawczasu, że jestem zwolennikiem, wręcz orendownikiem,  zerwania z jarzmem patryjarchatu, tyle że nie kosztem prawdy o tym, że różnimy się zasadniczo zarówno w ujęciu fizycznym i psychicznym. Każda z płci ma swoje predyspozycje i każda ma swoje zalety i wady.  Sztuczne wymazywanie tych kontrastów ze świadomości społecznej, może mieć opłakane skutki w przyszłości. Obecnie poprawność polityczna staje się synonimem tolerancji i rozsądku w podziale ról społecznych. Niestety efekty takiego intelektualnego fałszerstwa mogą być fatalne. Dupowaci faceci i oziębłe surogatki, ot co nas czeka gdy zapomnimy o naszej seksualności. Zatracenie tej kwintesencji człowieczeństwa w konsekwencji doprowadzić może do zaniku jednej z płci, najpierw w aspekcie kulturowym i psychicznym, a w końcu biologicznym. I o zgrozo jak wieszczą niektórzy genetycy padnie na tych brzydszych i ich już poważnie zdegradowany chromosom Y. Zanim to jednak nastąpi miną tysiące lat, a tym czasem musimy się dalej ścierać i docierać. Przynajmniej do czasu gdy będziemy gotowi technologicznie i kulturowo na totalną uniseksualność, a i to nie jest śpiewem najbliższej przyszłości.
Pamiętajmy jeszcze, że we wczesnym okresie rozwoju płodowego wszyscy jesteśmy kobietami, a mężczyzna w tym ujęciu to hormonalnie odmieniona kobieta... życzę więc wszystkim szczęścia i radości z okazji dnia kobiet ;-)

Myśli przyswojone i umyślone. Zestaw przemyśleń, filozofii z ludu, codziennych udręk i głupich lub nie pomysłów. Generalnie strzępki wielkich i małych idei, których przez zwykłe lenistwo nie wprowadzam w życie. (racjonalizm, transhumanizm, filozofia, ewolucjonizm, ateizm, darwinizm kongwistyka i etyka i inne przez pryzmat własnych przemyśleń)